Gizartea eta ekonomia

Inperioaren lurraldeetan finkatu eta gero, gutxiengo germaniarra (guztizko biztanleriaren % 5 inguru) jatorrizko erromatar gehiengoarekin nahastuz joan zen. Bateratze hori beste hainbat esparrutan ere islatu zen:

• Erlijio-batasunean: Kristautasuna hartu zuten erlijio ofizialtzat.
• Arraza-batasunean: Ezkontza mistoak onartu arte debekatuak eta arraza-ezberdintasunak desagertuz joan ziren.
• Hizkuntza-batasunean: Latina hedatu egin zen, eta termino germaniarrak bereganatu zituen. Horrelaxe sortu ziren, izan ere, hizkuntza erromantzeak.
• Lege-batasunean: Arau berberak ezarri zituzten biztanle guztientzat, jatorria kontuan hartu gabe. Ordura arte, legeak ez ziren berberak erromatarrentzat eta germaniarrentzat.

Botere politiko eta ekonomikoa aristokraziaren esku geratu zen: lehengo noble erromatarren eta konkistetan jabetza handiak berenganatu zituzten agintari militar germaniarren esku, alegia. Hasieran, erregea aristokraziako kideek aukeratzen zuten, biltzar batean, baina, denboraren poderioz, oinordetzan oinarritutako monarkiari eman zitzaion bidea, nobleziak erregearen botereetan gutxiago esku har zezan.

Hiriek eta bizimodu hiritarrak garrantzia galdu zuten, eta merkataritza eta eskuzko ekoizpenak desagertu egin ziren ia. Baserriratze-prozesua erabat nagusitu zen, biztanle gehienak landa-eremuetan finkatu baitziren.

Pixkanaka, erromatarren esklabotza-sistema desagertu egin zen. Jabetza handietan, esklaboen ordez, kolono erdi librea hasi ziren erabiltzen. Lursailak uzten zizkieten, errentan. Gainera, jaunaren lurretan lan jakin batzuk egin behar izaten zituzten, doan. Bestalde, baserritar askeen kopurua izugarria zen, eta, bizimodu gogorraren eta segurtasunik ezaren ondorioz, mendekotasun-loturak finkatu behar izaten zituzten, ezinbestez, jabe handiekin, haien babesa ziurtatzeko. Batzuek, morroi sartzen ziren, jabeen zerbitzura.

Sistema feudalaren jatorria

25

Hautatu aukera zuzena.